Złość...

...

Naturalna reakcja zakodowana w naszym genotypie.

W pradawnych czas potrzebowaliśmy jej, aby przetrwać.

A teraz?

Można rzec, że żyjemy w „spokojnych” czasach, ale złość, o którą zadbała natura towarzyszy nam codziennie.

No i będzie dalej- nie pozbędziemy się jej.

Więc musimy, powinniśmy się nauczyć z nią żyć.

O ile złość jest naturalna i potrzebna o ile agresja, która jest z nią powiązana już niekoniecznie - choć wydaje się kolejny krokiem....

Ile razy się wkurzamy, aż mamy ochotę..... no wiecie sami....

I tak z jednej strony - nie można tłumić złości a z drugiej - czemu jesteś taki agresywny i tak w kółko.

No oszaleć można. Mnóstwo informacji i każda inna.

O ile na początku jest to zabawne to im dalej w las ....

Rozumiecie...

Zostaje tylko jedna opcja - należy nauczyć się złościć i tak reagować, aby nikomu przy tym nie narobić kuku.... wiem wiem - czasem nie jest łatwo....

Ale da się nauczyć? Tak w każdym wieku? Wierzę, że tak :)

Warto uczyć dzieci od małego radzenia sobie ze złością.

Jak to zrobić? Zwłaszcza jak samemu nie jest się świętym?

Bardzo bym chciała, bardzo napisać jedną uniwersalną radę, lekarstwo, ale to tak nie działa :(

Pierwszy krok to akceptacja - złość to uczucie, które jest. Ani złe ani dobre. To od nas zależy,czy będzie naszym sprzymierzeńcem, czy wrogiem.

Kolejny krok - komunikacja - mówmy otwarcie co nas złości, co nam przeszkadza. Pamiętajmy tylko o fakty - kiedy jasno przedstawimy co nas boli mamy większe szanse na zrozumienie.

I na końcu zrozumienie - chyba najtrudniejsze. Boimy się tego, czego nie znamy. Więc zanim wyładujemy na kimś złość ( wiadomo czasem nie da się inaczej :) ) spróbujmy poznać punkt widzenia...

Zacznijmy wsłuchiwać się w siebie, dopuścimy do głosu swoją intuicję i dajmy jej szanse - powyższe kroki będą łatwiejsze do realizacji.

P.S Oczywiście jeśli ktoś został przez kogoś skrzywdzony, mocno, - nie oczekujmy, że będzie chciał zrozumieć drugą osobę, jedynie co najlepiej w tej sytuacji można zrobić to poszukać pomocy u specjalisty. Nie warto marnować jednego życia, które mamy :)

P.S Polecam: Złość. Jak nie zmienić jej we wściekłość.