Cierpliwości!

Tak, zostałam posądzona o brak cierpliwości i spokoju. A czemu?
Bo zdarza mi się trochę unieść, ekspresyjnie zareagować. Jestem tylko człowiekiem i aż kobietą.
Powinnam się nie denerwować, cały czas uśmiechać i być wyluzowana. Jasne, też tak bym chciała. Budzić się już zadowolona, najlepiej pomalowana i szczęśliwa.

Ale czy to jest naturalne? Czy mogę mieć gorszy dzień? Widocznie chyba nie....
Różnimy się od mężczyzn, bardziej emocjonalnie reagujemy na otaczający nas świat i tego absolutnie nie zmienimy. Ogólnie uważam, że kobiety są lepsze ale tego jednego właśnie zazdroszczę najbardziej facetom- chłodnego podejścia.

I nie rozumieją, że czasem musimy głośniej krzyknąć albo nawet się rozpłakać (jeśli tak czujemy) Nie oznacza to od razu, że jesteśmy nieszczęśliwe albo nerwowe. Cechuje nas ekspresyjność. Mamy w sobie mnóstwo hormonów, które w nas buzują i tego nie zmienimy, zwłaszcza jak kobieta karmi piersią. Wtedy hormony urządzą sobie jedną wielką imprezę w naszym ciele. I jedyne czego potrzebujemy to wsparcia. Dobrze by było, aby w takim momencie kobieta usłyszała dobre słowo.
Niestety, panuje przekonanie, że mama-kobieta jest cały czas zadowolona i na okrągło ma dobry dzień.

I żeby nie było, jestem szczęśliwa.Mam wspaniałego męża i syna. Ale oprócz roli żony i mamy jestem kobietą, która ma przede wszystkim mnóstwo zalet, no może kilka wad. Więc mogę mieć gorszy dzień.

Ach przecież życie bez tak cudnych istot jak kobiety byłoby zupełnie nudne.